miércoles, 9 de febrero de 2011

Sociedad e impuestos

No vamos a discutir a estas alturas, que sin impuestos no hay sociedad.Sin esta, estado de derecho.Y  sin este, democracia y derechos civiles.
En los primeros años del siglo XXI, conviene replantearse si nuestro sistema impositivo debe evolucionar o no.
Yo creo que si.
Hay cambios en la sociedad que nos indican, que, si no acometemos una evolución impositiva, pagaremos impuestos los asalariados en exclusividad, recayendo sobre nosotros, todo el peso del estado tal y como ahora lo conocemos.
La sociedad en la que nos movemos, posee herramientas que hace unos años eran impensables, sobre todo Internet, que permite, sin salir del salón de nuestra casa, constituir sociedades offshore y administrarlas, con lo cual el principal objeto imponible,que es el comercio, tendría desventajas de precio insalvables, al pagar, unos, impuestos y otros no.
Si a esto le añadimos las deslocalizaciones a países sin seguridad social ni impuestos de ningún tipo, tendremos el caldo de cultivo para empobrecernos definitivamente.
El conjunto de naciones libres, debe de promover que todos nos movamos en igualdad de condiciones y para ello, se hace necesario establecer tratados que impongan en origen una determinada imposición y de no ser así, tener un determinado impuesto en destino.
Con ello conseguiremos que los ciudadanos de países pobres no sean explotados y los de los países ricos no terminemos siendo pobres.
Ejemplo:
El país A, en el cual nuestra corporación tiene una filial que produce herramientas, vende al paraíso fiscal B el producto por debajo del precio de coste.
En este paraíso fiscal B se le añaden todos los beneficios empresariales y se vende a través de Internet el producto al consumidor final de todos los países industrializados.
Impuesto de sociedades abonado= a 0 en el país A, seguridad social no existe en este país y salarios de miseria.
IVA en el paraíso fiscal B,no existe, carece de cualquier otro impuesto.
Por lo tanto nadie en nuestro país, podrá en ningún caso competir con ellos.
Resultado:cierre masivo de empresas.
Lo mismo podríamos decir de la Seguridad Social: parte de su coste debería de ser soportado por el IVA con lo cual encareceremos los productos importados haciendo más competitivos los nuestros.
Ejemplo:
Si en este país somos 19 millones de asalariados y subvencionamos linealmente 2000 Euros a cada uno por año, tendríamos que recaudar de IVA 38 mil millones más,.
¿Que supondría? Subir el tipo impositivo al 36%.Este gravamen lo pagarían los bienes elaborados aquí y los importados.
Los impuestos sobre la banca y el capital son otro tema pero no muy distinto de este, impuestos muy elevados para todos y retorno impositivo vía IRPF o impuesto de sociedades.
En toda ecuación para resolver el problema, tienes que terminar por despejar todas las incógnitas y en esta sería que la banca también tendría que pagar IVA:

2 comentarios:

  1. Tenim l'estranya tendència de no fer cas o no prestar atenció a les coses que tenim. I qui diu coses, també vol dir persones.
    Sí, són allà, i de vegades en fem ús, però hi estem més que acostumats, no els donem el valor que es mereixen, encara que sovint pensem que ho fem, però no és així.
    I què passa quan aquestes coses o persones deixen de ser-hi? No cal ni dir-ho, ens entren les presses, ens tensem i correm a darrere per no perdre-les. Llavors és quan ens lamentem de no haver tingut més cura del que teníem, ens sentim malament i ho enyorem.
    Som especialistes a acostumar-nos a les possessions i a integrar-les tant que ja no els donem ni la meitat d'importància, com la canalla que després de l'estona de novetat, arracona una joguina i ja no hi torna a jugar. Hi ha una frase que ho defineix clarament, i tenint en compte la naturalesa humana, no m'estranya que hi sigui. No saps quant estimes una cosa fins que la perds. No sé per què som així. Guanyaríem molt si sabéssim donar a les nostres coses i a les nostres persones properes la importància que es mereixen.

    ResponderEliminar
  2. No desvies la atención, rey. ¿Irte así como así? Ah, que solo estabas en política por tus compañeros de partido! No, hombre no, los votantes pintamos algo, y somos muchos los que no entendemos, despues de ver tu actuacion sensata y dedicada a los ciudadanos de la Torre durante estos años, que digas ¡me voy! Pues no, no puedes dejar la política local en estos momentos. Hay una cosa que se llama responsabilidad. Ojo: y el número 1 no es quien sale en las fotos y va en las procesiones. ¿Primarias? Vamos, hombre, si hubieran votado los simpatizantes, como en BCN otro gallo cantaría.
    Venga, rey, déjate de coñas.

    ResponderEliminar

Free counter and web stats